Barnabas İncil Nedir?


Sevgili ziyaretçimiz, bu makalemizde Barnabas İncili’ni Hristiyan bakış açısıyla irdeleyeceğiz. Bizim temel kaynağımız Tanrı sözü olan İncil’dir. Eğer kargo dahil ücretsiz İncil almak isterseniz aşağıdaki linkten formu doldurmanız yeterlidir. Size iyi okumalar diliyoruz.

Talep Formu

Barnabas İncili Gerçek İncil Midir?

Son yıllarda birçok Müslüman’ın iddia ettiği şey şudur, “Kuran’da bugünkü Hristiyanlarca kullanılan İncil’den değil, Barnaba İncilinden söz ediliyor.” Sözü edilen Barnaba İncili tam bir sahtekarlık ürünüdür. Barnaba İncili adıyla basılmış olan kitap incelenirse, yazarın İsa Mesih’in havarisi olmadığı gibi, İsrail’i hiç görmemiş birisi olduğu ortaya çıkar.

Bu kitap aslında 16. yüzyılda İtalya’da yazılmıştır ve yazarının Hristiyanlıktan İslamiyet’e geçmiş birisi olduğu bilinmektedir. Barnaba İncili, Hristiyanlığı kötülemek ve Müslümanlığı yüceltmek için İS. 16. yüzyılda yazılan sahte bir eserdir. 17. yüzyıla kadar, Hristiyan olsun Müslüman olsun, hiçbir yazar bu eserden alıntı yapmamış, hatta adından bile söz etmemiştir! Bu eserin sahte olduğu inkar edilmeyecek kadar somut bir şekilde ispatlanmıştır.

Barnaba İncilinin Tarih ve Coğrafya ile İlgili Çelişkileri

İncil’deki gerçek Barnaba, aslen Kıbrıslıydı, gerçek adı Yusuf’tu ve Yahudilerin en eğitimli kavmi olan Levililerden gelmekteydi. İsa’nın havarileri ona, Barnaba, yani “Cesaret Verici” adını vermişlerdi (Elçilerin İşleri 4:36-37). Barnaba, yaşadığı yurdu ve 1. yüzyıldaki şartları çok iyi biliyordu. Barnaba İncilinin yazarı da bunları bildiği iddiasındadır. Buna karşın eser, 1. yüzyılda yaşamış Barnaba gibi tahsilli bir Yahudi’nin yapamayacağı tarihi ve coğrafi hatalarla doludur. Bu eserin 1. yüzyılda Filistin yöresini değil, Orta çağ Avrupa’sının toplumunu anlattığı çok açıktır. Birkaç örnek vermek gerekirse:

1. Ne Kudüs Ne De Nasıra Deniz Kıyısında Değildir:

Barnaba’nın bizi hayrette düşüren ilk hatası, Nasıra ve Kudüs şehirlerinin bir göl ya da deniz kıyısında bulunduğunu sanmasıdır. İsa Mesih’in büyüdüğü Nasıra kenti, en yakın göl olan Celile Gölü’nden 600 metre kadar yüksekte ve 25 kilometre kadar uzakta bulunmaktadır. Ulaşım imkanlarının günümüze göre daha kısıtlı olduğu antik çağda, böylesi bir mesafe ciddi bir uzaklıktı. Kudüs ise 811 metre yükseklikte ve en yakın göl olan Lut Gölü’nden 23 kilometre kadar uzaktaydı. Bütün bunlara rağmen Barnaba İncilinin 20. bölümüne şu ifadeler yer alır, “İsa Galile denizine gitti ve bir gemiye binerek Nasıra’ya doğru yola çıktı… Nasıra kentine gelince denizciler, İsa ne yaptıysa hepsini yaydılar.” Dahası var, 151. bölüme göre Hz. İsa’nın bindiği gemi Nasıra, “limanından” (!) çıkıp uzaklaşır. Bu gemi yolculuğu nerede son buluyormuş biliyor musunuz? Kudüs’te! Bölüm 152’de şunları okuyoruz, “İsa Kudüs’e gelip de…” Anlaşılan, Barnaba’ya göre Nasıra’dan Kudüs’e gemiyle gidilebilmektedir! Böylesi bir ifade, “Ankara’dan vapura binip Adana’ya gittim” demekten farksızdır!

2. İsa’nın Zamanında Filistin’de Şeker Yoktu:

Barnaba’nın 119. bölümünde İsa’nın şekerden söz ettiği yazılıdır. Oysa şeker Akdeniz yöresine ancak İS. 7. yüzyılda, Müslüman Araplar sayesinde girmiştir. Şeker sanayisini Araplar İranlılardan, İranlılar ise İS. 6. yüzyılda Hintlilerden öğrenmişlerdi. Avrupalılar ise şekeri Müslüman Araplardan öğrendiler. Şeker 1. yüzyıl Filistin yöresinde yoktu. İsa Mesih’in şekerden söz etmesi, otomobilden söz etmesi gibi bir durum olurdu. Böylece Barnaba İncili’nde şekerden söz edilmesi, yazarın sahtekarlığını açığa vurmaktadır.

3. Para Birimleri ile ilgili Çelişkiler:

Barnaba’nın 54. bölümünde 60 “minuti”ye bölünen bir altın dinardan söz ediliyor. Oysa İsa Mesih’in zamanında Roma İmparatorluğunda dinar, altından değil gümüşten yapılırdı. Her Roma dinarı 16 “as”a, her “as” da 4 “kuadrans”a eşitti. “Minuti” diye bir para birimi yoktu. “Minuti” denilen para birimi yüzyıllar sonra ortaya çıkmış ve Roma İmparatorluğunda değil, İspanya’da kullanılmış bir para birimidir. Barnaba İncili’nin yazarı 1. yüzyılda Filistin’de var olmayan bir paradan söz etmekte ve uydurma kitabında para birimi olarak bunu kullanmaktadır. Alınan tüm tedbirlere rağmen, her sahte eser kendini ele verir. Barnaba İncili de bu konuda bir istisna değildir.

4. Yargılama Usulü Ortaçağa Özgüdür:

Barnaba İncilinin 121. bölümünde anlatılan mahkeme işlemi ancak yüzyıllar sonra orta çağda kullanılan usuldür. Sanık, yargıç tarafından sorguya çekilirken noter onun tanıklığını özetleyip kaydeder. İsa Mesih’in yaşadığı 1. yüzyılda böyle bir kayıt usulü yoktu.

5. O Dönemde Ahşap Fıçı Yoktu:

Barnaba İncilinin 152. bölümünde ahşap fıçılar dan bahsediliyor, ancak 1. yüzyılda şarabı korumak ve saklamak için ahşap fıçı kullanması hiç bilinmeyen bir yöntemdi. O dönemde yaşayan insanlar bu işlem için deriden tulumlar kullanırlardı (Bkz. İncil: Matta 9:17).

6. Anlatım Tarzından Kaynaklanan Çelişkiler:

Barnaba İncili’nin anlatım tarzı da dikkat çekici niteliklere sahiptir. 222 bölümden oluşan bu eserin İtalyanca metni, Toskanalı ve Venedikli ‘Diatessaron’ları örnek almıştır. Diatessaron’lar gerçek İncil’de İsa Mesih’in hayatını anlatan ilk dört bölümü özetleyip tek cilt haline getiren eserlerdir. İS. 13. ve 14. yüzyıllarda hazırlanan bu tür, İtalya’da çok rağbet görmüştü. Bu ebatta diatessaronlar ilk defa 13. yüzyılda yazıldığına göre Barnaba İncili de orta çağda yazılmış olmalıdır.

Dahası, sahte Barnaba sık sık büyük Hristiyan bilgini Jerom’un İS. 4 yüzyılda yaptığı Tevrat, Zebur ve İncil’in Latince Vulgat çevirisinden alıntı yapmaktadır. (Bkz. bölüm 74 ve Zebur: Mezmur 84:6; bölüm 12 ve Zebur: Mezmur 110:3; bölüm 118 ve Tevrat: Yeremya’nın Mersiyeleri 3:51, bölüm 4 ve İncil: Luka 2:15).

Ayrıca, Barnaba İncilinde Dante’nin şiirlerinden (İ.S. 1265-1321) pek çok alıntının bulunması, bu eserin orta çağda yazıldığına dair bir başka kanıttır (Bkz. bölüm 60, 78, 106, 135, 217).

7. Pontiyus Pilatus Hz. İsa’nın Doğumunda Vali Değildi:

Sahte Barnaba’ya göre (bölüm 3 ve 217) Pontiyus Pilatus, Hz. İsa’nın hem doğumunda hem de ölümünde Yahudiye (Filistin) ilinin Romalı valisiydi. Oysa İncil (İncil: Luka 3:1), İS. 1. yüzyılda yaşayan Yahudi tarihçisi Yosefus ve diğer 1. yüzyıl Roma tarihi kayıtlarına göre Pilatus, İS. 26 yılında, Roma İmparatoru Tiberyus’un döneminde vali atandı. 8. Başkahin ve Vali Pilatus İsa Mesih’in önünde eğilmek istememiştir:

Sahte Barnaba, 93. bölümde diyor ki, Yahudi başkahini (en yüksek din görevlisi), kral Hirodes ve vali Pilatus’la birlikte, “İsa’nın önünde rükuya varıp tapınmak istiyordu!” Ama başkahin ile diğer Yahudi din adamları İsa Mesih’in can düşmanlarıydı. İkiyüzlülüklerini açığa vurduğu için O’nu yakalayıp ölüme mahkum etmek istiyorlardı. Doğal olarak, İsa Mesih’in önünde eğilip tapınmak istediklerini söylemek, oldukça gülünç bir durumdur! (İncil: Luka 22:47-54, 66-71; 23:1-23)

8. Sahte Barnaba Hz. İsa’nın Mesih Olduğunu İnkar Etmektedir:

İncil’de Hz. İsa’nın, “Mesih” (Tanrı’nın seçtiği Kurtarıcı) olduğu defalarca belirtiliyor (Tevrat: Daniel 9:24-26; Zebur: Mezmur 22:7-12; İncil: Matta 16:13-17; İncil: Yuhanna 1:41; 4:25-26), ama sahte Barnaba (bölüm 96) bunu inkar ediyor.

9. Sahte Barnaba’ya göre Pavlus Aldatılmış bir Kişidir:

Pavlus, İncil’de büyük yer tutan mektupları; Tanrısal vahiyle kaleme alan kişidir. Oysa sahte Barnaba, Pavlus’un aldatılmış biri olduğunu söylemektedir (bölüm 222). Bunun gibi sözler, sahte Barnaba’nın bu kitabı tamamen Hristiyanlık karşıtı bir propaganda amacıyla yazdığını gösterir.

13. Tahrif ile ilgili Çelişki:

Sahte Barnaba, kitabının 44. bölümünde Yahudi din bilginlerini Tevrat metnini tahrif etmekle suçlar. Bu suçlama herhaldeİsa Mesih’in zamanında veya daha önce yaşayan din bilginlerine yöneltilmiştir. Ama o zamanki din bilginlerinin Tevrat metnini değiştirdiklerini iddia eden hiçbir tarihsel kayıt bulunmamaktadır.

Bu tür hatalar o kadar çoktur ki, tarafsız Müslümanlar Barnaba İncili’nin 16. yüzyıla ait sahte bir eser olduğunu açıkça itiraf etmişlerdir. Örneğin, Pakistanlı Dr. Gulam Cilani Bark, Ağustos 1975’te Lucknow şehrinde basılan, “Al-Furkan” dergisinin 48. sayfasında şunları yazmıştır:

“Hristiyanlar eldeki İncil-i Barnaba’nın hakiki olma iddiasını çürütmüşlerdir. Buna göre eserin hakiki olma iddiası ancak Hz. Muhammed’in zamanından önce yazılmış bir kopyası ortaya çıktığı takdirde doğrulanabilir. Bu ise şimdiye kadar mümkün olmamıştır.”

Barnaba İncili’nin sahte olduğunu kabul eden başka Müslüman bilginler de vardır. (Abbas Mahmud el-Akkad, “News Bulletin of the Near Christian Council” Paskalya 1961, sayfa 9-11; Süleyman Şahid, İslam dergisi “Impact”, Londra, 1 Ocak 1974; Prof. E.R. Hambye “İslam and the Modern Age,” New Delhi, Hindistan, Mayıs 1975; Prof. Muhammed Yahya el-Haşimi “Etudes Arabes” no. 48; vs.).

Bu bilgiler, “İncil-i Barnaba, Bilimsel Bir Araştırma” adlı kitaptan (R. Benson, İstanbul (P.K. 107 Kızıltoprak-Kadıköy): Zafer Matbaası, 1985) özetlenmiştir. Eğer Barnaba İncili hakkında daha geniş bir araştırma yapmayı arzu ederseniz, bu kitabı okumanızı tavsiye ederiz.

Sonuç

İS. 325 yılında Yeni Ahit (İncil) veya başka bir tarihte Kitab-ı Mukaddes, esas düsturları içinden çıkarılarak ciddi bir şekilde değiştirilmiş olsaydı, bu uyuşmazlık en eski tanıklıklar vasıtası ile belli olurdu. Çünkü İS. 325’ten çok öncelere ait birçok eski metin, halen bulunmaktadır. Ama bunlarda da düsturları değiştiren hiçbir uyuşmazlık söz konusu değildir.

İS. yedinci yüzyılda meydana gelen Kuran’da, Kitab-ı Mukaddes’in (Tevrat, Zebur, İncil) değiştirildiği gibi bir iddia bulunmamaktadır. Tam tersine, Kitab-ı Mukaddes’in okunması tavsiye edilmektedir. Kuran’a göre tüm gerçek inanlıların Tanrı’nın Sözü’nü (Kitab-ı Mukaddes) benimsemesi gerekir.

Çünkü tek bir Tanrı ve Tanrı ile insanlar arasında tek bir Aracı vardır. Bu da insan olan ve kendisini herkes için fidye olarak sunmuş bulunan Mesih İsa’dır.” (İncil: 1.Timoteyus 2:5-6)
“Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.” (İncil: Elçilerin İşleri 4:12)

Biliyoruz ki, biz Tanrı’danız, bütün dünya ise kötü olanın denetimindedir. Yine biliyoruz ki, Tanrı’nın Oğlu gelmiş ve gerçek Olan’ı tanımamız için bize anlama gücü vermiştir. Biz gerçek Olan’dayız. O’nun Oğlu İsa Mesih’teyiz. Kendisi gerçek Tanrı ve sonsuz yaşamdır.” (İncil: 1.Yuhanna 5:19-20)

Yukarıdaki açıklamalarımız ışığında, İsa Mesih’in Tanrı olduğu gerçeğini tüm sıcaklığıyla sizlerle paylaşan Kutsal Kitap’ın kesinlikle Tanrı’nın Yaşayan ve Öz Sözü (Kelam) olduğunu ve bu müjdenin de hepimizin ortak iyiliği için olduğunu belirtmek istiyoruz. Sizleri Tanrı’nın değiştirilmemiş yazılı Sözü’nü, yani Kitab-ı Mukaddes: Tevrat, Zebur ve İncil’i açık fikirle inceleyip İsa’nın gerçekten Kim olduğunu araştırmaya davet ediyoruz.

Esen Kalın