İncil'in Yazımı ve Kanonlaşması

İncil’in Yazımı ve Kanonlaşması – Kutsal Kitap (Tevrat-Zebur-İncil) bilindiği üzere Tanrı’nın esinlemesi ile peygamberlerin kimi zaman rüyalarını, görümlerini, kimi zaman kendisinin ya da ulusun başlarına gelen olayları, kimi zaman da Rab’bin kendilerine verdiği emirleri, kendi kelime dağarcıklarını kullanarak kaleme almalarından oluşmuştur.

İncil’in yazılması, yani 27 kitabın, “yazılmış olmaları” ile “kanonlaşmaları” iki ayrı konudur.

İncil’in her bir bölümü (4 Müjde, Mektuplar, Elçilerin İşleri ve Vahiy) rulo halinde kendi başına bir kitaptır. Farklı zamanlarda, farklı yerlerde, farklı dinleyici gruplarına hitaben yazılmışlardır; ancak evrensel konuları işlemişlerdir. Bu kitaplar 40-110 yıllarına gelmeden yazılmış ve inananlar arasına dağılmaya başlamıştı. O dönem de belki her kilise, yani her topluluk, 27 kitabın her birine sahip olmayabiliyordu. Ancak bu, 27 kitabın kutsallığını etkileyecek bir durum değildir. Kitaplar zamanla tüm kiliselere yayıldı. Kilise babaları vaazlarında bu kitaplardan alıntılar yapıyorlardı. Elimizde, muhtelif müze ve kiliselere dağılmış, ilk yüzyıllardan kalma 5,000’den fazla Gerekçe, 10,000’e yakın Latince İncil (Yeni Ahit) nüshalar mevcuttur. Bu nüshalar elimizde olmasa bile, o dönemdeki kilise babalarının vaazlarında yaptıkları alıntılardan bu günkü İncil’i oluşturabiliyoruz.

Şimdi Kanon konusuna geri dönecek olursak. Kanon (İncil’in hangi kitaplardan oluştuğu) resmi olmasa da, o dönem ki kilisede herkes tarafından bilinen bir şeydi. Bu konu da yapılmış araştırmalarda üç havarinin yani; Petrus, Yuhanna ve Pavlus’un daha hayattayken bu konu üzerinde çalıştıkları ve kanonu belirledikleri görülür.

Bu konuda yapılmış çalışmalardan Alman bilimadamı Theodor Zahn’ın 2 ciltlik kitabı önemli bir kaynaktır (Geschichte des nuetestamentlichen Kanons (1888-1892) and Grundriss der Geschichte des neutestamentlichen Kanons (1904)). Ayrıca bu konudaki bir diğer önemli çalışma da Ernest L. Martin, “Restoring the Original Bible”dır.

Martin bu konuyu şu şekilde ele alır:

• Pavlus Mektuplarını kanonlaştırır ve Petrus’a iletir.

Pavlus, Baba Tanrı ve İsa Mesih tarafından seçildiğini, özellikle Yahudi olmayan uluslara elçi atandığını, Tanrı’nın kölesi olarak Rab’den vahiy yoluyla aldıklarını ilettiğini, eski çağlardan beri Tanrı’nın gizli olan sırrının Kutsal Ruh aracılığıyla bu çağda peygamberlere (yalnız kendine değil) açıklandığını ve kendisinin bu sırların kahyası olarak Kutsal Yazıları yazdığını anlatır. (Efes.3:2-8; I. Tim.1:11-14; II. Kor. 5:18-21; Rom. 11:13; 1. Kor. 14:37; Rom. 1:1)

1. Selanikliler 2:13 Tanrı’ya sürekli şükretmemiz için bir neden daha var: Tanrı sözünü bizden işitip kabul ettiğiniz zaman bunu insan sözü olarak değil, gerçekte olduğu gibi Tanrı sözü olarak benimsediniz. Siz imanlılarda etkin olan da bu sözdür.

Pavlus İ.S 63’de, Mesih’in geri gelişinin hemen olmayacağının vahyini aldıktan sonra, yazılarını kanonlaştırması gerektiğini anladı. Roma’da hapisteyken Luka, Markos, Timoteos ve Silvanus’un yardımlarıyla mektuplarını bir araya getirdi.

• Petrus’un Yazıları ve Kanon Onayı

İ.S 66 yılında Petrus 2. mektubunu yazarken, Pavlus’un mektupları elindeydi. Bu mektupların, kutsal yazıların bir parçası olduğu ve diğer kutsal yazılarda olduğu gibi bunların da kötü niyetli kişilerin, kötü bir şekilde yorumlayarak saptıklarını söyler. (2. Petrus 3:15-16)

Petrus ayrıca 2. mektubunun 1:15-19 ayetlerinde, ölümünden önce kutsal yazıları gelecek nesillere ışık olması için kayıda alacağından bahseder. Kutsal Kitap’taki peygamberlik sözleri kimsenin arzularıyla yazılmış değildir. Yuhanna, Petrus ve Pavlus Kutsal Ruh’un esinlemesiyle, aldıkları vahiylerle kitaplarını yazmışlardır. Ve yazdıkları yazıların Tanrısal olduğunu zaten yazılarının içerisinde belirtirler. Tanrı’dan gelen bir otoriteyle, gelecek nesiller için, sadece sözlü olarak değil, yazılı olarak da söylediklerini kayda almışlardır.

• Yuhanna’nın Tanıklığı ve Yazıları

1. Yuhanna 1: Yaşam Sözüyle ilgili olarak başlangıçtan beri var olanı, işittiğimizi, gözlerimizle gördüğümüzü, seyredip ellerimizle dokunduğumuzu ilan ediyoruz.

2: Yaşam açıkça göründü, onu gördük ve ona tanıklık ediyoruz. Baba’yla birlikte olup bize görünmüş olan sonsuz Yaşam’ı size ilan ediyoruz.

3: Evet, sizin de bizlerle paydaşlığınız olsun diye gördüğümüzü ve işittiğimizi size ilan ediyoruz. Bizim paydaşlığımız da Baba’yla ve O’nun Oğlu İsa Mesih’ledir.

4: Bunları size, sevincimiz tam olsun diye yazıyoruz.

İncil Kitaplarının Yazımı ve Kanonlaşması

Kaynakça

Martin, “Restoring the Original Bible”.

http://afaithfulversion.org