Yeni Anlaşma (Dört Müjde)

YENİ ANTLAŞMA’YA GİRİŞ

İncil (Müjde) olarak da bilinen Yeni Antlaşma kitabı; 4 müjde kitabından, 22 mektuptan ve Vahiy bölümünden oluşur. Yeni Antlaşma İsa Mesih’in doğumunu, yaşamını, öğretişlerini, çarmıha gerilişini ve dirilişini anlatan dört bölümle başlar. İsa Mesih’in ölümünden sonra elçilerinin yaptıkları ve müjdenin yayılma sürecini anlatan Elçilerin İşleri kitapçığıyla devam eder. Yeni Antlaşma, elçilerin çeşitli topluluklara ve insanlara yazdıkları mektuplarla ilerler ve Elçi Yuhanna’ya Tanrı tarafından gelen Esinleme (Vahiy) kitapçığıyla son bulur.

Aslında İncil bir kitabın adı değildir. Dünyanın tek kurtarıcısı olan İsa Mesih hakkında çok önemli bir mesajdır. İsa’nın kendisi Müjde (İncil)’dir.

İncil, Tanrı’nın Eski Antlaşma’da vaat ettiği Kurtarıcı Mesih’in dünyaya geldiğini bildirmekle başlar. Öncüsü olan Yahya, İsa’yı halka şöyle tanıttı:

‘‘İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!” (Yuhanna 1:29)

Tanrı bu bildiriyi insanlara ulaştırmak için dört kişiyi görevlendirmiştir. Aynı bildiriyi dört yazar farklı bakış açılarından, ancak bir bütünün birbirlerini tamamlayan parçaları olarak kaleme almışlardır.

Matta

Bu kitapçığın yazarı olan Matta, İsa’nın on iki elçisinden biriydi. Kitapçık, İsa’nın soyağacına ait bilgileri vererek başlar. Böylece İncil’in ilk sayfasını açan meraklı okuyucu, onun bir önceki vahyinin devamı olduğunu anlar. Çünkü başında şu sözlerle karşılaşır:

“İbrahim oğlu, Davut oğlu İsa Mesih’in soyuyla ilgili kayıt şöyledir.” (Matta 1:1)

Bu soyağacı Eski ve Yeni Antlaşma arasında bir anahtar işlevi görür. Kitabın bu kısmı Yeni Antlaşma’nın, Eski Antlaşma’nın ve Tanrı’nın değişmez amacının bir devamı olduğunu açıkça gösterir.

Tanrı’nın Krallığı ve vaat edilmiş Kral İsa, kitap boyunca görülen ana temadır. İsa bu kitapçıktaki öğretişlerinde özellikle bu krallığa girecek olan kişilerde aranan nitelikler üzerinde durur:

“Ne mutlu ruhta yoksul olanlara! Göklerin Egemenliği onlarındır. Ne mutlu yaslı olanlara! Onlar teselli edilecekler. Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Onlar yeryüzünü miras alacaklar. Ne mutlu doğruluğa acıkıp susayanlara! Onlar doyurulacaklar. Ne mutlu merhametli olanlara! Onlar merhamet bulacaklar. Ne mutlu yüreği temiz olanlara! Onlar Tanrı’yı görecekler. Ne mutlu barışı sağlayanlara! Onlara Tanrı oğulları denecek. Ne mutlu doğruluk uğruna zulüm görenlere! Göklerin Egemenliği onlarındır.” (Matta 5:2-10)

Markos

Markos kitapçığında Mesih İsa, Tanrı’nın Hizmetkarı olarak açıklanır. Odak noktası O’nun hizmetidir. Kitapçığı açarız ve hemen hemen hiçbir giriş olmadan kendimizi hemen İsa Mesih’in hizmetinin başlangıcında buluruz. O’nun körlerin gözlerini açması, kötürümleri yürütmesi, cüzamlıları temiz kılması, sağırları iyileştirmesi, ölüleri diriltmesi ve müjdeyi yoksullara duyurması ayrıntılı bir şekilde işlenen konulardır. İsa Mesih insanlara hizmet etmek için gönderilen sabırlı bir hizmetkar, aynı zamanda diğerleri için canını veren tek kalıcı Kurbandır.

“Aranızda büyük olmak isteyen, diğerlerinin hizmetkârı olsun. Aranızda birinci olmak isteyen, hepinizin kulu olsun. Çünkü İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye canını birçokları uğruna fidye olarak vermeye geldi.” (Markos 10:43-45)

Luka

Luka, İsa’yı, insanların dostu olan Adem oğlu İsa Mesih, olarak tanıtıyor. Luka kitabı, İsa’nın insanlığını vurgular. İsa burada öncelikle İbrahim oğlu ya da Davut oğlu değil, Adem oğlu ya da İnsanoğludur. Sadece belirli bir krallıkla arasında bir bağ kurmakla kalmaz, aynı zamanda Adem’in bütün evlatlarıyla da arasında bir bağ kurar.

Kitapçıkta, Tanrı’nın merhametinin ve kurtarış müjdesinin, İsrail’i olduğu gibi bütün ulusları kapsadığını görüyoruz. İsa’nın doğuşunu duyuran melek, çobanlara, “Size tüm insanlığı ilgilendiren çok sevindirici Haber’i müjdeliyorum” diyor. (Luka 2:10)

“Rab’bin Ruhu benim üzerimdedir. Çünkü O beni, Müjde’yi yoksullara iletmek için meshetti. Tutsaklara serbest bırakılacaklarını, körlere gözlerinin açılacağını duyurmak için, ezilenleri özgürlüğe kavuşturmak için, Rab’bin lütuf yılını ilan etmek için beni gönderdi.” (Luka 4:18-19)

Yuhanna

Yuhanna, İsa’yı, “Göklerden gelen Tanrı’nın Oğlu İsa Mesih” olarak resmeder. Kitap, insanları sıradan insansal kavramların çok yukarılarına taşıyarak, yazarın Mesih’in diğerlerinden çok farklı bir yanıyla ilgilendiğini açık bir şekilde yansıtır. Burada Mesih’i Tanrı’nın ezeli Oğlu ve Sözü, Tanrı’nın özünden doğan Tanrı, Babayla ve Kutsal Ruh’la yücelik ve gerçek dolu olan olarak tanırız.

Yuhanna tanıklığına, İsa Mesih’in doğumuyla değil, dünya kurulmadan önceki zamanı ele alarak başlar, “Başlangıçta Söz vardı,” Bu Söz (Mesih), “Tanrı idi” ve, “başlangıçta Tanrı ile beraberdi” sonra da, “insan olup aramızda yaşadı.” (Yuhanna 1:1,2,14)

Bu kitapçıkta çok alçakgönüllü bir yaşamı olduğu halde, kendisi hakkında söylediği sözler Mesih İsa’nın yüceliğini açık bir şekilde ifade eder:

“Yaşam ekmeği ben’im. Bana gelen asla acıkmaz, bana iman eden hiçbir zaman susamaz.” (Yuhanna 6:35)

“Ben dünyanın ışığıyım. Benim ardımdan gelen, karanlıkta yürümez, yaşam ışığına sahip olur.” (Yuhanna 8:12)

“Kapı ben’im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur.” (Yuhanna 10:9)

“Diriliş ve yaşam ben’im. Bana iman eden kişi ölse de yaşayacaktır.” (Yuhanna 11:25)

“Yol, gerçek ve yaşam ben’im. Benim aracılığım olmadan Baba’ya kimse gelemez.” (Yuhanna 14:6)

Esen Kalın